-
1.
książk. pesymistyczna postawa życiowa oparta na przekonaniu o nieuchronności katastrofy -
Ms lp wymawiany: [katastrofiźmie] lub [katastrofizmie].
-
[katastrofism] lub [katastrofizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
hiperonimy: pesymizm
-
Zasadniczymi formami uczuciowości tych liryków był pesymizm i katastrofizm.
źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959
Ona zawsze z wartości bolesnych będzie robić wartości najwyższe. I zawsze będzie oskarżać. Stąd płynie jej katastrofizm. Codziennie i na każdym miejscu wali się jej świat. Każda burza jest burzą ostatnią.
źródło: NKJP: Józef Tischner: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998
Ocena ryzyka ma w sobie zawsze coś irracjonalnego i musi na nią rzutować wielka lub mniejsza skłonność do katastrofizmu, w polskiej mentalności niestety raczej większa, nie bez racji.
źródło: NKJP: Ernest Skalski, Gazeta Wyborcza, 1995-05-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. katastrofizm
katastrofizmy
D. katastrofizmu
katastrofizmów
C. katastrofizmowi
katastrofizmom
B. katastrofizm
katastrofizmy
N. katastrofizmem
katastrofizmami
Ms. katastrofizmie
katastrofizmach
W. katastrofizmie
katastrofizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. catastrophism
fr. catastrophisme
Od: katastrofa