dzwonnica
-
budynek lub jego część w kształcie wieży z dzwonami umieszczonymi w jej górnej części
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
hiperonimy: wieża
-
- drewniana, murowana; barokowa, klasycystyczna; kościelna, przykościelna, stara, wysoka, zabytkowa dzwonnica
- dzwonnica katedry, kościoła
- remont; szczyt dzwonnicy
- dzwonnica spłonęła
-
Nad Złotą Bramą wznosi się renesansowa dzwonnica, zwieńczona barokowym hełmem, który w słońcu mieni się piękną zielenią patyny.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Do szóstej, kiedy to rozdzwoniły się wieże dużego kościoła, mała dzwonnica i sygnaturka na kaplicy przy szpitalu, naliczył na drodze pięciu rowerzystów, trzy krowy, stado gęsi, jednego psa, osiemnaście furmanek i kulawego wyrostka pchającego wózek pełen świeżo skoszonej trawy.
źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988
Siadający na dzwonnicy kościoła pomurnik spłoszył gawrony; czarne ptaszyska zerwały się, kracząc donośnie.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Był on twórcą między innymi klasycystycznej fasady bernardyńskiego kościoła Św. Anny w Warszawie wraz z ujmującymi ją z obu stron dzwonnicą i kolumnadą.
źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane: rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
Tłem dla Krzywej Wieży w Pizie, czego nie widać na pocztówkach, są lasy i pagórki. Katedra, wieża i dzwonnica nie są przyrośnięte do siebie ani do miasta. Są rozrzucone na wielkim trawniku, trzy gigantyczne białomarmurowe purchawki.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dzwonnica
dzwonnice
D. dzwonnicy
dzwonnic
C. dzwonnicy
dzwonnicom
B. dzwonnicę
dzwonnice
N. dzwonnicą
dzwonnicami
Ms. dzwonnicy
dzwonnicach
W. dzwonnico
dzwonnice
-
Zob. dzwon
W postaci: zwonica