katastrofista

Cioran jest katastrofistą, choć szczególnego rodzaju. Nie wieszczy zagłady atomowej („wizja na miarę przeciętnej konsjerżki”), ale pokazuje, że los człowieka jest w zasadzie przesądzony: to postępujące znikanie, wegetacja, w końcu entropia.

źródło: NKJP: Dariusz Czaja: Lekcje ciemności, 2009

Autor Ziemi jałowej nie był katastrofistą: nie utożsamiał tego momentu z kresem klasyki ani końcem literatury w ogóle. Wyrażał nawet nadzieję, że ewentualna utrata tradycji antycznej prowadzić będzie raczej do powstania jakiejś nowej formy literatury.

źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009

W ówczesnej poezji przecież był tak wyraźny nurt katastroficzny, twój ulubiony Józef Czechowicz też należał do katastrofistów. W jednym ze swych wierszy niemal przepowiedział swą śmierć od bomby, która zabiła go we wrześniu 1939 roku w Lublinie.

źródło: NKJP: Helena Zaworska: Jestem, bo jesteś, Gazeta Wyborcza, 1998-11-20