popiec - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować, że coś piecze się przez pewien czas

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

Czerstwe bułeczki będą znowu smakować jak świeże, jeśli posmarujesz je rozcieńczonym mlekiem i popieczesz w kuchence mikrofalowej [...].

źródło: Internet: gastromonia.blox.pl

Jak dasz więcej oliwy, nie będą kruche. Jak dasz więcej mąki, będą twardsze. Jak dłużej popieczesz, będą bardziej suche.

źródło: Internet: psiakosc.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popiekłem +(e)m popiekł	popiekłam +(e)m popiekła	popiekłom +(e)m popiekło	popiekliśmy +(e)śmy popiekli	popiekłyśmy +(e)śmy popiekły
2 os.	popiekłeś +(e)ś popiekł	popiekłaś +(e)ś popiekła	popiekłoś +(e)ś popiekło	popiekliście +(e)ście popiekli	popiekłyście +(e)ście popiekły
3 os.	popiekł	popiekła	popiekło	popiekli	popiekły

bezosobnik: popieczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		popieczmy
2 os.	popiecz	popieczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popiekłbym bym popiekł	popiekłabym bym popiekła	popiekłobym bym popiekło	popieklibyśmy byśmy popiekli	popiekłybyśmy byśmy popiekły
2 os.	popiekłbyś byś popiekł	popiekłabyś byś popiekła	popiekłobyś byś popiekło	popieklibyście byście popiekli	popiekłybyście byście popiekły
3 os.	popiekłby by popiekł	popiekłaby by popiekła	popiekłoby by popiekło	popiekliby by popiekli	popiekłyby by popiekły

bezosobnik: popieczono by

bezokolicznik: popiec

imiesłów przysłówkowy uprzedni: popiekłszy

gerundium: popieczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: popieczony

+

popiec

+

(CO)

Zob. piec II