przytępić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

spowodować, że krawędź lub czubek czegoś stały się nieco mniej ostre

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

cechy dotykowe

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

stępić

Cytaty

Należy przytępić ostrze gwoździa, rozpłaszczając je nieco młotkiem. Wbijany gwóźdź nie będzie wówczas rozwarstwiał słojów, lecz rozgniatał je, nie rozszczepiając drewna.

źródło: NKJP: W.W.: Warsztat majsterklepki, Kalejdoskop Techniki, nr 1 (261), 1979

Kotu przycinaj pazury, skoro niewychodzący, to nie musi się przed psami bronić i pazury można mu przytępić.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	przytępię	przytępimy
2 os.	przytępisz	przytępicie
3 os.	przytępi	przytępią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytępiłem +(e)m przytępił	przytępiłam +(e)m przytępiła	przytępiłom +(e)m przytępiło	przytępiliśmy +(e)śmy przytępili	przytępiłyśmy +(e)śmy przytępiły
2 os.	przytępiłeś +(e)ś przytępił	przytępiłaś +(e)ś przytępiła	przytępiłoś +(e)ś przytępiło	przytępiliście +(e)ście przytępili	przytępiłyście +(e)ście przytępiły
3 os.	przytępił	przytępiła	przytępiło	przytępili	przytępiły

bezosobnik: przytępiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytępmy
2 os.	przytęp	przytępcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytępiłbym bym przytępił	przytępiłabym bym przytępiła	przytępiłobym bym przytępiło	przytępilibyśmy byśmy przytępili	przytępiłybyśmy byśmy przytępiły
2 os.	przytępiłbyś byś przytępił	przytępiłabyś byś przytępiła	przytępiłobyś byś przytępiło	przytępilibyście byście przytępili	przytępiłybyście byście przytępiły
3 os.	przytępiłby by przytępił	przytępiłaby by przytępiła	przytępiłoby by przytępiło	przytępiliby by przytępili	przytępiłyby by przytępiły

bezosobnik: przytępiono by

bezokolicznik: przytępić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytępiwszy

gerundium: przytępienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	przytępienie	przytępienia
D.	przytępienia	przytępień
C.	przytępieniu	przytępieniom
B.	przytępienie	przytępienia
N.	przytępieniem	przytępieniami
Ms.	przytępieniu	przytępieniach
W.	przytępienie	przytępienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytępiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	przytępiony	przytępiony	przytępiony	przytępione	przytępiona
D.	przytępionego	przytępionego	przytępionego	przytępionego	przytępionej
C.	przytępionemu	przytępionemu	przytępionemu	przytępionemu	przytępionej
B.	przytępionego	przytępionego	przytępiony	przytępione	przytępioną
N.	przytępionym	przytępionym	przytępionym	przytępionym	przytępioną
Ms.	przytępionym	przytępionym	przytępionym	przytępionym	przytępionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	przytępieni	przytępieni	przytępione	przytępione
D.	przytępionych	przytępionych	przytępionych	przytępionych
C.	przytępionym	przytępionym	przytępionym	przytępionym
B.	przytępionych	przytępionych	przytępionych	przytępione
N.	przytępionymi	przytępionymi	przytępionymi	przytępionymi
Ms.	przytępionych	przytępionych	przytępionych	przytępionych

odpowiednik aspektowy: przytępiać

Składnia

+

przytępić

+

CO

Pochodzenie

Zob. tępić