przytępić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

uczynić czyjś sposób myślenia, mówienia lub postępowania trochę mniej surowym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

hiperonimy:

stępić

	Nawet znak boskiego gniewu - czarna śmierć, dżuma, która w latach 1347-1348 pochłonęła trzecią część mieszkańców Wenecji, nie przytępiła okrucieństw inkwizycji. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki. 2004
	Dlatego może trochę przytępić retorykę pobrzękującej szabelki i zamiast tego głaskać Rosję po głowie, mówić jej, że jest wielkim mocarstwem globalnym, że jest niezastąpiona i na dodatek przewodzi słowiańskiemu światu [...]. źródło: NKJP: Internet
	Ostatnimi czasy Haider wyraźnie przytępił skrajną retorykę. źródło: NKJP: Marek Magierowski: Austria. Wybory w Karyntii, Gazeta Wyborcza, 1999-03-05
	Hogarth osiągnie sukces w zamian za przytępienie ostrza krytyki. źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Sztuka pożądania, Gazeta Wyborcza,1994-09-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytępiłem +(e)m przytępił	przytępiłam +(e)m przytępiła	przytępiłom +(e)m przytępiło	przytępiliśmy +(e)śmy przytępili	przytępiłyśmy +(e)śmy przytępiły
2 os.	przytępiłeś +(e)ś przytępił	przytępiłaś +(e)ś przytępiła	przytępiłoś +(e)ś przytępiło	przytępiliście +(e)ście przytępili	przytępiłyście +(e)ście przytępiły
3 os.	przytępił	przytępiła	przytępiło	przytępili	przytępiły

bezosobnik: przytępiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytępmy
2 os.	przytęp	przytępcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytępiłbym bym przytępił	przytępiłabym bym przytępiła	przytępiłobym bym przytępiło	przytępilibyśmy byśmy przytępili	przytępiłybyśmy byśmy przytępiły
2 os.	przytępiłbyś byś przytępił	przytępiłabyś byś przytępiła	przytępiłobyś byś przytępiło	przytępilibyście byście przytępili	przytępiłybyście byście przytępiły
3 os.	przytępiłby by przytępił	przytępiłaby by przytępiła	przytępiłoby by przytępiło	przytępiliby by przytępili	przytępiłyby by przytępiły

bezosobnik: przytępiono by

bezokolicznik: przytępić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytępiwszy

gerundium: przytępienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytępiony

odpowiednik aspektowy: przytępiać

+

przytępić

+

CO

Zob. tępić