-
1.b
wyrażający to ,że ktoś stracił zdolność reakcji na bodźce płynące ze świata zewnętrznego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: zobojętniały
hiperonimy: obojętny
-
- otępiały umysł, wzrok; otępiała twarz; otępiałe zmysły
- otępiały z bólu, z rozpaczy
-
Jedni ziewali otwarcie, inni patrzyli nieobecnym, otępiałym wzrokiem na nauczycielkę.
źródło: NKJP: Agnieszka Górska: Okrążanie ciszy, 2004
Otoczyły ich obolałe, przerażone, rozkojarzone i otępiałe twarze.
źródło: NKJP: Rafał Nowakowski: Rdza, 2008
Patrzyliśmy na siebie otępiałymi oczami, szkliły się od słonej wilgoci.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Podróż, 2005
Przyglądały się otępiałym z rozpaczy wzrokiem, jak ogień pochłania ich dobytek.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. otępiały
otępiały
otępiały
otępiałe
otępiała
D. otępiałego
otępiałego
otępiałego
otępiałego
otępiałej
C. otępiałemu
otępiałemu
otępiałemu
otępiałemu
otępiałej
B. otępiałego
otępiałego
otępiały
otępiałe
otępiałą
N. otępiałym
otępiałym
otępiałym
otępiałym
otępiałą
Ms. otępiałym
otępiałym
otępiałym
otępiałym
otępiałej
W. otępiały
otępiały
otępiały
otępiałe
otępiała
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. otępiali
otępiali
otępiałe
otępiałe
D. otępiałych
otępiałych
otępiałych
otępiałych
C. otępiałym
otępiałym
otępiałym
otępiałym
B. otępiałych
otępiałych
otępiałych
otępiałe
N. otępiałymi
otępiałymi
otępiałymi
otępiałymi
Ms. otępiałych
otępiałych
otępiałych
otępiałych
W. otępiali
otępiali
otępiałe
otępiałe
-
+ otępiały + (z CZEGO)szyk: neutralny -
Zob. tępić
-
+ otępiały + (z CZEGO)szyk: neutralny