-
1.
książk. coś, co jest wytworem wyobraźni lub umysłu, niezgodnym z rzeczywistością -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
Sen jest stanem zawieszenia zmysłów w ich czynnościach. Nawet kiedy „widzimy”, „słyszymy” czy „dotykamy” w marzeniu sennym są to jedynie fantomy wrażeń.
źródło: NKJP: Maria Gołaszewska: Estetyka pięciu zmysłów, 1997
[...] co u licha w ogóle jest naszym życiem, a co złudą, fantomem tylko.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Wideo, Gazeta Wyborcza, 1992-10-16
[...] jest to powieść fabularna, zaludniona fantomami twojej wyobraźni. Ale czytelnik [...] nie będzie miał wątpliwości, że piszesz o tej grupie przestępców, którą nazwano później „łódzką ośmiornicą”.
źródło: NKJP: Bohdan Dmochowski: Andrzej Makowiecki „Moje wino, moja krew”, Express Ilustrowany, 2001-12-07
Potrzebny jest więc „zastępczy wróg”, jakiś fantom zagrożenia, przeciw któremu można byłoby skierować społeczną niechęć, skonsolidować przy jego pomocy wokół partyjnych komitetów chociaż najbardziej ciemne i wsteczne kręgi narodu.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
Człowieka już w tej chwili otaczają rozmaite fantomy, widziadła, które dzięki cyfrowym technologiom zamkną krąg wokół niego. Już dzisiaj fikcyjna postać filmowa, jakaś Esmeralda, jest dla niektórych bardziej realna od prawdziwych ludzi.
źródło: NKJP: Katarzyna Bielas: Mówi Ziemkiewicz, Gazeta Wyborcza, 1999-03-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fantom
fantomy
D. fantoma
fantomu
fantomów
C. fantomowi
fantomom
B. fantoma
fantom
fantomy
N. fantomem
fantomami
Ms. fantomie
fantomach
W. fantomie
fantomy
-
+ fantom + (KOGO/CZEGO) -
fr. fantôme 'duch, zjawa; coś nierealnego, wyobrażonego; zakładka włożona w miejsce wyjętego dokumentu, książki'