-
1.
muz. zapis nutowy utworu muzycznego, podzielony na instrumenty i głosy, spisane równolegle -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- partytura muzyczna
- partytura koncertu, utworu
- rękopis partytury
- czytać, pisać partyturę
-
W oparciu o treść powieści [...] Adam Kłodziński napisał libretto, do którego nadworny kapelmistrz Czartoryskich Wincenty Lessel skomponował muzykę. Niestety, partytura tego utworu nie zachowała się do naszych czasów.
źródło: NKJP: (WJUR): Wiejskie nauki księżnej, Gazeta Krakowska, 2005-03-02
Autografy dzieł Goethego i Schillera oraz rękopisy partytur Bacha, Mozarta i Beethovena ukryli na Dolnym Śląsku sami Niemcy, widząc zbliżającą się klęskę.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Trochę czyjeś, trochę nasze, Polityka, 2001-08-11
Nie wiem tylko, po co [...] do ostatniej niemal chwili, już przy obecnej publiczności, ćwiczył przy pulpicie „wejścia” poszczególnych głosów i instrumentów. [...] Nie przypuszczam, by przed koncertem partytura miała dla niego jakieś tajemnice, więc po co odsłaniać „sekrety kuchni”?
źródło: NKJP: Przy nadkompletach publiczności, Dziennik Polski, 2001-01-08
[...] śpiewał w chórze i nie mógł sobie poradzić z wypadającymi karteczkami, którymi zaznaczał części partytury. Pokrył je więc klejem [...].
źródło: NKJP: Maciej Gałek: Wszystkie kolory gipsu, Ozon, nr 22, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. partytura
partytury
D. partytury
partytur
C. partyturze
partyturom
B. partyturę
partytury
N. partyturą
partyturami
Ms. partyturze
partyturach
W. partyturo
partytury
-
+ partytura + (KOGO/CZEGO) -
wł. partitura
z łac. partiri 'dzielić'