lekceważąco
-
w sposób wyrażający traktowanie kogoś lub czegoś bez odpowiedniej powagi i szacunku albo uznawanie za kogoś lub coś niewartego uwagi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- lekceważąco machnąć (ręką), uśmiechnąć się, wydąć (wargi), wzruszyć (ramionami); mruknąć, parsknąć, prychnąć; odpowiedzieć, powiedzieć, rzec, wyrazić się; odnosić się, podejść/podchodzić, potraktować/traktować
-
Tańczyli wszyscy oprócz Freda, który patrzył na nich lekceważąco, wcinając ciastka i zapijając je winem.
źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion, czyli Chłopcy z Mielczarskiego, 1999
Wbił głęboko ręce w kieszenie, wydął lekceważąco wargi, całą swoją postawą mówił, że nie przyjmuje słów niemieckiego generała, że „ma je gdzieś”.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Większość mieszkańców zgodnie twierdzi, że samochody policyjne, oczywiście pomijając te jadące na akcje [....], lekceważąco traktują znak ograniczenia prędkości.
źródło: NKJP: Nie zauważając ograniczenia prędkości, Dziennik Łódzki, 2003-03-24
[...] z charakterystyczną pewnością siebie bagatelizuje problem. „Nie ma sprawy” - powiada, machając lekceważąco ręką.
źródło: NKJP: Roman Frister: Izrael, Polityka, 2005
– Co tam kolejarz może wiedzieć – powiedziała lekceważąco Irenka – siedzi w pociągu i nic nie wie.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wielką miłość tanio sprzedam, 2003
-
część mowy: przysłówek
stopień równy lekceważąco
-
Cz + lekceważąco + -
Zob. lekceważyć