-
1.b
muz. samodzielny lub będący częścią większej kompozycji utwór muzyczny, który charakteryzuje umiarkowanie żywa melodia -
Używane w tytułach kompozycji muzycznych, np. Allegretto Fis-dur .
-
[allegretto] lub [allegreto]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
hiperonimy: utwór
-
Maestro Krenz musiał bisować. Allegretto z VIII Symfonii Beethovena dedykował Elżbiecie Pendereckiej.
źródło: NKJP: Adrianna Ginał: Klasa Buchbindera, ekspresja Krenza, Gazeta Krakowska, 2003-04-18
Podczas koncertu swoje umiejętności zaprezentowali uczniowie wszystkich klas, grający na fortepianie, skrzypcach, flecie, akordeonie, gitarze i perkusji. Repertuar był bardzo urozmaicony - można było usłyszeć m.in.: pieśń Griega, allegretto Mozarta, walc Chopina, a także melodie do piosenek żołnierskich.
źródło: NKJP: Wariacje na cztery ręce, Dziennik Polski, 2002-05-22
Na klasycznych, przypisanych tym utworom instrumentach - dwóch klarnetach i fagocie - muzycy wykonywali nie tylko najbardziej lubiane allegretta Wolfganga Amadeusza Mozarta, lecz i utwory Johanna Strausa, np. andante z „Cyganerii”.
źródło: NKJP: (ASZ): Pamiętajmy o sąsiadach, Dziennik Polski, 2005-10-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. allegretto
allegretto
rzadziej allegretta
D. allegretto
rzadziej allegretta
allegretto
rzadziej allegrett
C. allegretto
rzadziej allegrettu
allegretto
rzadziej allegrettom
B. allegretto
allegretto
rzadziej allegretta
N. allegretto
rzadziej allegrettem
allegretto
rzadziej allegrettami
Ms. allegretto
rzadziej allegretcie
allegretto
rzadziej allegrettach
W. allegretto
allegretto
rzadziej allegretta
-
wł.