ambitendencja
-
psych. współwystępowanie pragnień i dążeń, które wzajemnie się wykluczają
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
Przepojenie naszej psychiki jednym, wyraziście określonym i zdecydowanie dominującym stanem uczuciowym czy doznaniowym przynosi ulgę. Nawet wówczas, gdy jest to uczucie, zdawałoby się, negatywne. Następuje bowiem integracja, która ogniskuje stany ambiwalencji i ambitendencji wokół jednego punktu.
źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia: po co nam filozofia, 1997
Nieustraszoność nie przeciwdziała lękowi, lecz tylko chwilowo go blokuje i przeciwstawia mu się w formie odruchowej reakcji. Nie zapobiega pojawieniu się lękliwego podziwu, opartego na nieświadomej ambiwalencji i ambitendencji.
źródło: NKJP: Tadeusz Kobierzycki: Pojęcie odwagi i męstwa - od siedmiu mędrców do Demokryta: studium filozoficzno-psychologiczne, 2000
Psychastenia to zaburzenie nerwicowe związane z nerwicą natręctw. Chorzy nie potrafią [...] wypracować swojego zdania na pewien temat (ambitendencja).
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ambitendencja
ambitendencje
D. ambitendencji
ambitendencji
neut ambitendencyj
char C. ambitendencji
ambitendencjom
B. ambitendencję
ambitendencje
N. ambitendencją
ambitendencjami
Ms. ambitendencji
ambitendencjach
W. ambitendencjo
ambitendencje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. ambitendency