ambitendencja

  • psych.  współwystępowanie pragnień i dążeń, które wzajemnie się wykluczają
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Przepojenie naszej psychiki jednym, wyraziście określonym i zdecydowanie dominującym stanem uczuciowym czy doznaniowym przynosi ulgę. Nawet wówczas, gdy jest to uczucie, zdawałoby się, negatywne. Następuje bowiem integracja, która ogniskuje stany ambiwalencji i ambitendencji wokół jednego punktu.

    źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia: po co nam filozofia, 1997

    Nieustraszoność nie przeciwdziała lękowi, lecz tylko chwilowo go blokuje i przeciwstawia mu się w formie odruchowej reakcji. Nie zapobiega pojawieniu się lękliwego podziwu, opartego na nieświadomej ambiwalencji i ambitendencji.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kobierzycki: Pojęcie odwagi i męstwa - od siedmiu mędrców do Demokryta: studium filozoficzno-psychologiczne, 2000

    Psychastenia to zaburzenie nerwicowe związane z nerwicą natręctw. Chorzy nie potrafią [...] wypracować swojego zdania na pewien temat (ambitendencja).

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ambitendencja
    ambitendencje
    D. ambitendencji
    ambitendencji
    neut
    ambitendencyj
    char
    C. ambitendencji
    ambitendencjom
    B. ambitendencję
    ambitendencje
    N. ambitendencją
    ambitendencjami
    Ms. ambitendencji
    ambitendencjach
    W. ambitendencjo
    ambitendencje

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • ang. ambitendency

CHRONOLOGIZACJA:
1976, Wawrz250
Data ostatniej modyfikacji: 10.04.2017