-
1.b
porcja aperitifu - napoju -
[aperitif] lub [aperitif]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki -
- jeden aperitif; dwa, trzy... aperitify
- podać/podawać aperitif
-
Zajęli miejsce w małej kafejce. - Trzy aperitify - zbył szybko kelnera.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
Francuzi, którzy do nich dotarli, opowiadali stłumionym głosem pieprzne historie, a przy drugim, trzecim aperitifie wyciągali ukradkiem fotografie i kazali podziwiać je podnieconym towarzyszom.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969
Teraz w gotyckiej piwnicy kelnerzy rozstawiają tace z aperitifami na bankiet supermarketu narzędziowego.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Klaber, ósme pokolenie, Polityka, 2002-11-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aperitif
aperitify
D. aperitifu
aperitifów
C. aperitifowi
aperitifom
B. aperitif
aperitify
N. aperitifem
aperitifami
Ms. aperitifie
aperitifach
W. aperitifie
aperitify
-
fr. apéritif