-
2.
książk. niezależność kulturalna jakiegoś państwa, przejawiająca się brakiem obcych wpływów i wyrażaniem narodowych cech i wartości w sztuce lub nauce -
[au-tarkja]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa -
Wtedy zdarza się – rzadziej na poziomie struktur międzynarodowych, a częściej na szczeblu subpaństwowym – zjawisko odrzucania wszystkich czy większości treści niesionych przez globalizację, co przyjmuje różne formy, np. swoistej autarkii kulturowej, jak w przypadku fundamentalistów islamskich.
źródło: Dariusz Milczarek: Unia Europejska a globalizacja, Studia Europejskie, 2004 (ce.uw.edu.pl)
Na prawicy polskiej odzywają się głośne nawoływania o jakąś autarkię, samowystarczalność kulturową, która by broniła nasz kraj przed zachodnią inwazją coraz mocniej ujednolicającej się Europy.
źródło: NKJP: Stanisław Stomma: Niebezpieczna swojska klatka, Gazeta Wyborcza, 1997-01-25
Doświadczenia owe dotyczą również niedostatków kultur narodowych - zamkniętych w sobie i rodzących egoistyczne ideologie; dotyczą fatalnych skutków etatyzacji i ideologizacji twórczości kulturalnej i artystycznej, ukazują zło autarkii, które dotyka zarówno kultury „dużych”, jak i „małych” .
źródło: NKJP: Predrag Matviejević: Być dysydentem w innej Europie, Gazeta Wyborcza, 1993-07-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. autarkia
autarkie
D. autarkii
autarkii
neut autarkij
char C. autarkii
autarkiom
B. autarkię
autarkie
N. autarkią
autarkiami
Ms. autarkii
autarkiach
W. autarkio
autarkie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
gr. autárkeia 'samowystarczalność'