przyprzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

mocno przycisnąć do jakiegoś obiektu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Szybko zamknął drzwi i przyparł mnie wózkiem. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005
	Jeden z chłopców odłożył pistolet maszynowy, przyparł Klossa do pni i powoli, nie spiesząc się, wyjmował mu z kabury rewolwer. źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 2000
	Przyparli go do ściany, powalili na posadzkę, zbili i pobiegli dalej. Cała klasa to widziała. Dima był w szoku. źródło: NKJP: Anna Chałupska: Dima został pobity, Dziennik Zachodni, 2004-05-25
	- Zachował się jak szczur przyparty do ściany [...]. źródło: NKJP: Dariusz Wołowski: Piłka nożna, Gazeta Wyborcza, 1997-05-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyparłem +(e)m przyparł	przyparłam +(e)m przyparła	przyparłom +(e)m przyparło	przyparliśmy +(e)śmy przyparli	przyparłyśmy +(e)śmy przyparły
2 os.	przyparłeś +(e)ś przyparł	przyparłaś +(e)ś przyparła	przyparłoś +(e)ś przyparło	przyparliście +(e)ście przyparli	przyparłyście +(e)ście przyparły
3 os.	przyparł	przyparła	przyparło	przyparli	przyparły

bezosobnik: przyparto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyprzyjmy
2 os.	przyprzyj	przyprzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyparłbym bym przyparł	przyparłabym bym przyparła	przyparłobym bym przyparło	przyparlibyśmy byśmy przyparli	przyparłybyśmy byśmy przyparły
2 os.	przyparłbyś byś przyparł	przyparłabyś byś przyparła	przyparłobyś byś przyparło	przyparlibyście byście przyparli	przyparłybyście byście przyparły
3 os.	przyparłby by przyparł	przyparłaby by przyparła	przyparłoby by przyparło	przyparliby by przyparli	przyparłyby by przyparły

bezosobnik: przyparto by

bezokolicznik: przyprzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyparłszy

gerundium: przyparcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przyparty

odpowiednik aspektowy: przypierać

+

przyprzeć

+

KOGO/CO + (do CZEGO)

Zob. przeć (przed siebie)