rozpiec - Wielki słownik języka polskiego PAN

piec coś tak długo, aż się rozpadnie i zamieni w półpłynną masę

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

Rozpiekłam jabłka na suchej patelni z dodatkiem soku z cytryny.

źródło: Internet: krewimleko.wordpress.com

Miąższ dyni pokrojony w kostkę rozpiec pod przykryciem w piekarniku do całkowitej miękkości.

źródło: Internet: maklowicz.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpiekłem +(e)m rozpiekł	rozpiekłam +(e)m rozpiekła	rozpiekłom +(e)m rozpiekło	rozpiekliśmy +(e)śmy rozpiekli	rozpiekłyśmy +(e)śmy rozpiekły
2 os.	rozpiekłeś +(e)ś rozpiekł	rozpiekłaś +(e)ś rozpiekła	rozpiekłoś +(e)ś rozpiekło	rozpiekliście +(e)ście rozpiekli	rozpiekłyście +(e)ście rozpiekły
3 os.	rozpiekł	rozpiekła	rozpiekło	rozpiekli	rozpiekły

bezosobnik: rozpieczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpieczmy
2 os.	rozpiecz	rozpieczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpiekłbym bym rozpiekł	rozpiekłabym bym rozpiekła	rozpiekłobym bym rozpiekło	rozpieklibyśmy byśmy rozpiekli	rozpiekłybyśmy byśmy rozpiekły
2 os.	rozpiekłbyś byś rozpiekł	rozpiekłabyś byś rozpiekła	rozpiekłobyś byś rozpiekło	rozpieklibyście byście rozpiekli	rozpiekłybyście byście rozpiekły
3 os.	rozpiekłby by rozpiekł	rozpiekłaby by rozpiekła	rozpiekłoby by rozpiekło	rozpiekliby by rozpiekli	rozpiekłyby by rozpiekły

bezosobnik: rozpieczono by

bezokolicznik: rozpiec

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpiekłszy

gerundium: rozpieczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpieczony

odpowiednik aspektowy: rozpiekać

+

rozpiec

+

CO + (GDZIE)

ogsł. *orz-pekti

Zob. piec II