-
1.
książk. objaśnienie tekstu stworzone przez autora, odnoszące się do jego utworu lub całej jego twórczości -
[au-tokometarz]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
hiperonimy: komentarz
-
[...] czytelnik ma okazję poznać autokomentarz Sławomira Mrożka do jego własnej twórczości.
źródło: NKJP: (MSZ): Bardzo osobiste listy, Gazeta Krakowska, 2007-04-11
„Z przemyśleń, skojarzeń i skojarzeń popartych symbolicznymi odwołaniami do przedmiotu i koloru powstała idea obrazu ukazującego istotę podróży” - pisze artysta w swoim autokomentarzu do wystawy.
źródło: NKJP: (AN): Podróże Jacka Dłużewskiego, Dziennik Polski, 2008-11-10
Tytuł debiutanckiego zbioru staje się, w moim przekonaniu, autokomentarzem do całej twórczości bydgoskiego autora.
źródło: NKJP: Arkadiusz Frania: Lód, czyli ruch; zgiełk, czyli cisza, Akant, 2007-02
Osobną rolą Miłosza jako krytyka jest rola interpretatora własnych utworów, nieodłączna od funkcji profesora - wykładowcy. Jego autokomentarze charakteryzują się lekkością i autoironią.
źródło: NKJP: Anna Sobolewska: Mapy duchowe współczesności: co nam zostało z Nowej Ery?, 2009
Mandeville w autokomentarzach do swej bajki pisał: „Wielka sztuka uszczęśliwiania narodu i doprowadzania go do rozkwitu polega na tym, żeby każdemu człowiekowi dać możność znalezienia zatrudnienia.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Śmierć człowieka ekonomicznego, Polityka, 2009-11-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. autokomentarz
autokomentarze
D. autokomentarza
autokomentarzy
rzadziej autokomentarzów
C. autokomentarzowi
autokomentarzom
B. autokomentarz
autokomentarze
N. autokomentarzem
autokomentarzami
Ms. autokomentarzu
autokomentarzach
W. autokomentarzu
autokomentarze
-
Od: auto- (por. gr. autós 'sam') i komentarz (zob.).