erkaem
-
wojsk. lekki karabin z długą lufą i składaną podstawą, strzelający ogniem ciągłym
-
[erkaem] lub [erkaem]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- seria z erkaemu
- żołnierz z erkaemem
- strzelać z erkaemu
-
Strzelałem do nich z erkaemu.
źródło: NKJP: Jerzy Pałosz: W młynie historii, Gazeta Krakowska, 2004-04-09
Chroniliśmy Szkocję, patrolowaliśmy morze i na wieży kościelnej czekaliśmy z erkaemem na nieprzyjaciela.
źródło: NKJP: Czarodziejski kompas, Dziennik Polski, 2001-07-07
Niech pan natychmiast pośle w stronę tych magazynów dwa plutony z erkaemami i granatami.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. erkaem
erkaemy
D. erkaemu
erkaemów
C. erkaemowi
erkaemom
B. erkaem
erkaemy
N. erkaemem
erkaemami
Ms. erkaemie
erkaemach
W. erkaemie
erkaemy
-
Od: skrótu rkm - ręczny karabin maszynowy.