-
1.
ptak wielkości gołębia, o małym dziobie, czarnym upierzeniu, a na bokach szyi szarym, żyjący w Europie i Azji
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
ptaki -
- młoda kawka
- kawki i gawrony, kawki i sroki, kawki i szpaki; gołębie i kawki, wrony i kawki
- stado kawek
-
Następnej wiosny znaleźliśmy w parku młodą kawkę, która wypadła z gniazda, a nie umiała jeszcze fruwać. Umieściliśmy ją w klatce po kanarkach i karmili z ręki kawałkami mięsa, które łykała bez opamiętania.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
Inna przygoda zdarzyła się małej kawce wychowywanej od pisklęcia w ludzkim domu. Otóż kawka o imieniu Czok, zakochała się... w gospodyni autora. A gdy ta, po wyjściu za mąż, przeniosła się do oddalonej o kilka kilometrów miejscowości; Czok odszukała ją tam i zakwaterowała w jej domu.
źródło: NKJP: Maria Grodecka: Wegetariańskie okruchy, 2007
Z konarów potężnych lip zrywały się kracząc chórem płoszone przez nas kawki.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
Duża sprawność skrzydeł pozwala kawkom uniknąć wielu wrogów, pomimo to chętnie wchodzą w kompanię z większymi i silniejszymi od siebie gawronami, co gwarantuje im nie tylko lepsze bezpieczeństwo, ale i dobre towarzystwo.
źródło: NKJP: Towarzyska kawka, Dziennik Polski, 2003-01-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kawka
kawki
D. kawki
kawek
C. kawce
kawkom
B. kawkę
kawki
N. kawką
kawkami
Ms. kawce
kawkach
W. kawko
kawki
-
psł. *kavъka
Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.