-
1.
osoba zajmująca się zawodowo wytwarzaniem różnych produktów użytkowych ręcznie albo przy użyciu prostych narzędzi lub urządzeń, naprawą tych przedmiotów lub świadczeniem drobnych usług -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło -
- wędrowny; solidny, wykwalifikowany; drobny rzemieślnik
- środowisko rzemieślników
- praktyka u rzemieślnika
- rzemieślnik produkuje, wytwarza coś
- kształcić rzemieślników
- nabyć, zamówić coś u rzemieślnika
-
Z kolei mieszkańcy prowincjonalnych dworów zamawiali u rzemieślników w małych miasteczkach tysiące różnych rzeczy potrzebnych do wyposażenia domu czy ubrania członków rodziny i domagali się, by wykonywać je według wzorów podpatrzonych w stolicy lub znalezionych w czasopismach.
źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
Skupiony mężczyzna o lekko skośnych oczach prezentuje unikalne pióra wieczne [...], z których każde jest małym arcydziełem, wykonywanym miesiącami, ręcznie, przez utalentowanego rzemieślnika.
źródło: NKJP: Kamila Sławińska: Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rzemieślnik
rzemieślnicy
ndepr rzemieślniki
depr D. rzemieślnika
rzemieślników
C. rzemieślnikowi
rzemieślnikom
B. rzemieślnika
rzemieślników
N. rzemieślnikiem
rzemieślnikami
Ms. rzemieślniku
rzemieślnikach
W. rzemieślniku
rzemieślnicy
ndepr rzemieślniki
depr -