-
1.
książk. drobiazgowe dobieranie szczegółowych przykładów i argumentów do pewnej przyjętej tezy ogólnej w celu udowodnienia jej słuszności -
[kazuistyka] lub [kazujistyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
hiperonimy: argumentacja
-
- słowna; religijna, talmudyczna kazuistyka
-
Ta talmudyczna kazuistyka daje do ręki argumenty zwolennikom tezy o niepohamowanym apetycie seksualnym Samarytanki.
źródło: NKJP: Jan Śliwa: Przygoda z arabskim, Pinezka.pl, 2009-04
- Widzę, że opanowałeś do perfekcji pewnego rodzaju kazuistykę słowną.
źródło: Internet: imladis.p2a.pl
Nasza rozmowa miała pewne praktyczne konkluzje. Uznaliśmy na przykład, że wszelka kazuistyka jest zawodna, bo życie ulega ciągłym przemianom.
źródło: NKJP: Zygmunt Kwiatkowski: Z krzyżem w kraju półksiężyca: nyszkur Allah - dzięki Bogu, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kazuistyka
kazuistyki
D. kazuistyki
kazuistyk
C. kazuistyce
kazuistykom
B. kazuistykę
kazuistyki
N. kazuistyką
kazuistykami
Ms. kazuistyce
kazuistykach
W. kazuistyko
kazuistyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ kazuistyka + (JAKA) -
hiszp. casuista
z łac. casus 'zdarzenie, charakterystyczny wypadek, przypadek'