-
2.
stan zobojętnienia, wynikający z zaburzeń psychicznych lub trudnej sytuacji życiowej -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: apatia
-
Obezwładniony, osaczony nie tyle przez nieszczęście, co przez jego mdłe widmo, trwałem w odrętwieniu i tępocie, w zaćmie.
źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
Robinson, odradzający się moralnie na dziewiczym pustkowiu, którego dotknęła chyba tylko stopa ludożercy, zamiast zdziczeć i wpaść w stan tępoty, jest z punktu widzenia katolickiego nieludzki, osiąga szczyty dostępne tylko eremitom ozdobionym aureolą świętych.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności: eseje okupacyjne, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tępota
tępoty
D. tępoty
tępot
C. tępocie
tępotom
B. tępotę
tępoty
N. tępotą
tępotami
Ms. tępocie
tępotach
W. tępoto
tępoty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Rzeczownik abstrakcyjny z przyrostkiem -ota, zob. tępy