-
2.
bardzo małe i rozdrobnione cząsteczki różnych substancji unoszące się w powietrzu bądź pokrywające różne przedmioty -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- proch i popiół, proch i pył; kurz i proch
- garść prochu
- proch opada, unosił się
-
Czarownice właśnie tej nocy dokonują szeregu praktyk magicznych [...]: zbierają zioła, proch z rozstajnych dróg, obchodzą pola, żeby odebrać krowom mleko.
źródło: NKJP: G.Czerwińska: Kalendarz polski: O sobótkach, Tygodnik Ciechanowski, 2002-07-12
Nabrałem wody, umyłem się, napiłem i wyczyściłem ubranie z prochu.
źródło: NKJP: R.K.: Niech się pan legitymuje, Nowiny Raciborskie, 2006-08-23
Patrzą na mnie skośne, wyblakłe oczy, otoczone siecią głębokich zmarszczek. Pokryte bliznami dłonie trzymają garść prochu wziętego z ziemi, na której stoimy.
źródło: NKJP: Roman E. Rogowski: Credo, Gazeta Wyborcza, 1993-04-10
Aureliusz przesunął opuszką palca po poręczy. Wszędzie ten sam najlżejszy proch, lepki w dotyku.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. proch
prochy
D. prochu
prochów
C. prochowi
prochom
B. proch
prochy
N. prochem
prochami
Ms. prochu
prochach
W. prochu
prochy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *porchъ 'drobne cząstki, odłamki, odpryski czegoś, pył, kurz'
Zob. prószyć