-
1.b
daw. właściwy komuś, kto jest uczciwy i wspaniałomyślny, przez co zasługuje na zaufanie i szacunek -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- cny cel, zamiar, zamysł; cna intencja; cne ideały
-
Oczywiście, każdemu zdarzało się i zdarza zapomnieć o cnych zasadach, być przykrym, zaczepnym, opryskliwym, stosującym tylko atak jako obronę.
źródło: NKJP: Cham w polityce, Dziennik Polski, 2003-04-30
Pułapka tej sytuacji polega jednak m.in. na tym, że dobre słowa, ugłaskanie dyktatorów, pacyfistyczne gesty i niedawny cny zamiar sławnego aktora, że pojedzie wytłumaczyć coś Saddamowi albo Kim Dzong Ilowi - nic nie dadzą.
źródło: NKJP: Wojna rodzi wojnę, Dziennik Polski, 2003-06-13
Niewykluczone, że Anglik, pełen cnych intencji, był po prostu politykiem pozbawionym historycznego wyczucia.
źródło: NKJP: Jak Europa omijała Polskę, Dziennik Polski, 2004-01-23
Nestor jest [...] przyjacielski i ufny. [...] Jednak [...] rozpoznaje, kto jest dobry, kto zły, kto ma cne, a kto niecne zamiary.
źródło: NKJP: Rita Krzyżaniak: Pieszczoch wagi ciężkiej, Dziennik Bałtycki, 1999-05-14
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. cny
cny
cny
cne
cna
D. cnego
cnego
cnego
cnego
cnej
C. cnemu
cnemu
cnemu
cnemu
cnej
B. cnego
cnego
cny
cne
cną
N. cnym
cnym
cnym
cnym
cną
Ms. cnym
cnym
cnym
cnym
cnej
W. cny
cny
cny
cne
cna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. cni
cni
cne
cne
D. cnych
cnych
cnych
cnych
C. cnym
cnym
cnym
cnym
B. cnych
cnych
cnych
cne
N. cnymi
cnymi
cnymi
cnymi
Ms. cnych
cnych
cnych
cnych
W. cni
cni
cne
cne
-
psł. *čьstьnъ 'odznaczający się czcią, honorem, uczciwością; czcigodny, szanowany'