spokornieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

stać się świadomym własnych ograniczeń oraz słabości i w związku z tym przestać sprzeciwiać się innym ludziom lub życiowym koniecznościom

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Dolid zrozumiał, że posunął się za daleko. Opuścił głowę, spokorniał.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

Był bardzo agresywny, nie spokorniał nawet na widok stróżów prawa.

źródło: NKJP: (PW): Miał marychę, Gazeta Krakowska, 2005-06-07

Spokorniałem, kiedy nie dostałem się do szkoły.

źródło: NKJP: Michał Lenarciński: Czy mógłby mnie pan przytulić?, Dziennik Łódzki, 2006-04-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spokorniałem +(e)m spokorniał	spokorniałam +(e)m spokorniała	spokorniałom +(e)m spokorniało	spokornieliśmy +(e)śmy spokornieli	spokorniałyśmy +(e)śmy spokorniały
2 os.	spokorniałeś +(e)ś spokorniał	spokorniałaś +(e)ś spokorniała	spokorniałoś +(e)ś spokorniało	spokornieliście +(e)ście spokornieli	spokorniałyście +(e)ście spokorniały
3 os.	spokorniał	spokorniała	spokorniało	spokornieli	spokorniały

bezosobnik: spokorniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spokorniejmy
2 os.	spokorniej	spokorniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spokorniałbym bym spokorniał	spokorniałabym bym spokorniała	spokorniałobym bym spokorniało	spokornielibyśmy byśmy spokornieli	spokorniałybyśmy byśmy spokorniały
2 os.	spokorniałbyś byś spokorniał	spokorniałabyś byś spokorniała	spokorniałobyś byś spokorniało	spokornielibyście byście spokornieli	spokorniałybyście byście spokorniały
3 os.	spokorniałby by spokorniał	spokorniałaby by spokorniała	spokorniałoby by spokorniało	spokornieliby by spokornieli	spokorniałyby by spokorniały

bezosobnik: spokorniano by

bezokolicznik: spokornieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spokorniawszy

gerundium: spokornienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: pokornieć

Zob. pokora