ktoś doszedł do ładu

- Wiesz pan co, było nie było... [...]Mam, wie pan, zawsze tak z jeden, dwa pokoje zarezerwowane dla lepszych, przedwojennych gości. Trzeba żyć, nie? - Rozumiem - mrugnął okiem chłopiec. - W porządku. Od razu wiedziałem, że dojdziemy do ładu.

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948

[...] teraz, kiedy już widać, że wygrane w wyborach partie nie dojdą ze sobą do ładu, konieczna będzie interwencja prezydenta.

źródło: NKJP: Krzysztof A. Kowalczyk: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1993-09-29

[...] idzie na dworzec prosto do kasy, prosi o bilet, nie może z kasjerką dojść do ładu, bo wymienia jakąś stację, która według niej, kasjerki, nie istnieje [...].

źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1955

Gra o fortunę. Khaterpalia i jego teść dobrzy kupcy, nie będą się targowali. Istvan patrzył na ich twarze rozjaśniające się uśmiechem pełnym skupienia - doszli do ładu, rozumieją się.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

- Do kierownicy trzeba wyobraźni - tłumaczy pan Zbigniew. - Jeżeli przychodzi do mnie osiemnastoletni „mistrz kierownicy” i próbuje przekonać, że nie jestem go w stanie niczego nauczyć, to po prostu muszę sięgnąć po ostrzejsze argumenty. Inaczej nie dojdę do ładu z zarozumialcem i nie ustrzegę przed błędami, które mogą się dla niego skończyć tragicznie.

źródło: NKJP: Marta Legieć-Wątły: Na dwóch wózkach, Dziennik Bałtycki, 2000-08-07