-
1.
teatr. utwór komediowy charakteryzujący się szybką akcją opartą na błahych konfliktach, w którym występują karykaturalnie przedstawione postaci oraz pojawiają się elementy komizmu sytuacyjnego i groteski -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
teatr -
Wymyślił sobie teatralną trupę, która gra odwieczną krotochwilę o podstarzałym lubieżniku, wystrychniętym na dudka przez wychowankę i jej amanta [...].
źródło: NKJP: Jacek Sieradzki: Jak kochać, wujaszku Wania?, Polityka, 2000-04-01
Desygnowany na ministra kultury zastanawia się, czy krotochwila „Żyd w beczce” godnie otworzy sezon w Narodowym.
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Zimna krew, Polityka, 2003-06-14
Skoro zresztą utwór przybrał kształt jakby niewielkiego widowiska, uznaliśmy, iż najlepiej będzie, gdy wykona go teatralna trupa w formie uciesznej krotochwili, którą zatytułowaliśmy „Sąd Miłości”.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Przed laty moi koledzy i ja próbowaliśmy pisać fraszki, nowele, eseje, scenariusze oraz farsy, czyli krotochwile.
źródło: NKJP: Jerzy Trammer: Miniatury polskie, Gazeta Wyborcza, 1993-04-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krotochwila
krotochwile
D. krotochwili
krotochwili
neut krotochwil
char C. krotochwili
krotochwilom
B. krotochwilę
krotochwile
N. krotochwilą
krotochwilami
Ms. krotochwili
krotochwilach
W. krotochwilo
krotochwile
-
+ krotochwila + (o CZYM) -
czes. kratochvíle 'zabawa, rozrywka'
z niem. Kurzweil 'rozrywka, zabawa, żart'
Zob. krótki, chwila