krotochwila

Podejdźcie, podejdźcie bliżej. Bez obaw! Chyba nie potraktowaliście poważnie tej krotochwili o żarciu i ludożerstwie?

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

Dalszy ciąg planu zakładał wytarzanie delikwenta w brudach, obicie mordy i skopanie tyłka [...]. Ból i upokorzenie [...] mogą go tylko rozjuszyć i skłonić do jeszcze zajadlejszego występowania przeciwko nam. W tej sytuacji cała krotochwila mogła przynieść gorsze skutki, niż się spodziewałem.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

[...] Pisał: „Król miał niemałą biesiadę, dworując z tych, którzy się o ten żart gniewali”. Zatem nie jest to synonim uczty. Raczej jawi się tu aspekt rozrywki, krotochwili.

źródło: NKJP: Maria Wichowa: O różnych aspektach staropolskiej biesiady w świetle relacji literackich, 2000

Tymczasem pomysł ugotowania zupy na kościach własnego przyjaciela okazał się zabawną krotochwilą, przekazywaną przez słuchaczy z ust do ust.

źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

O żeglarskim trudzie, o piekle sztormu, gdy wicher wyje, a fale zalewają pokład, ale i o marynarskich uciechach i krotochwilach, kiedy już rejs się zakończy i statek szczęśliwie zawinie do portu, opowiadali wczoraj krakowskiej publiczności szantymeni.

źródło: NKJP: (AK): Wspomnienie Hugilla, Gazeta Krakowska, 2002-02-24