-
2.
książk. ciążący nad kimś zły los - nadnaturalna siła -
Ms. lp wymawiany: [fataliźmie] lub [fatalizmie].
-
[fatalism] lub [fatalizm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- fatalizm historyczny
- fatalizm losu
- wiara w fatalizm
- fatalizm ciąży, czyha
-
Podczas budowy inżynierowie musieli rozwiązywać nie tylko problemy techniczne, ale stanęli też przed sprawą fundamentalną: jak poradzić sobie z prawami Murphy’ego? Stanowią one kodyfikację nieuchronnego fatalizmu losu („jeśli coś może pójść źle, to na pewno pójdzie”).
źródło: NKJP: Adam Grzeszak: Most do Europy, Polityka, 2000-07-15
Chciałbym powiedzieć, że jako młody chłopiec, uczeń szkoły średniej, nasłuchałem się na lekcjach historii o ciężkiej sytuacji Europy, o ciągle toczących się w niej bojach, o fatalizmie, który prześladował ten kontynent.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 21.05.1992
Rewolucje są to nierozpoznane do końca zawirowania w rozwoju społeczeństw i narodów, które wydają się [...] wynikiem fatalizmu historycznego, wyrokiem wydanym na całe narody.
źródło: NKJP: Leon Bójko: Czyliśmy wielcy, czy-li tylko dumni, Gazeta Wyborcza, 1993-02-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fatalizm
fatalizmy
D. fatalizmu
fatalizmów
C. fatalizmowi
fatalizmom
B. fatalizm
fatalizmy
N. fatalizmem
fatalizmami
Ms. fatalizmie
fatalizmach
W. fatalizmie
fatalizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. fatalism
fr. fatalisme
niem. Fatalismus
Od: fatalny