kątownica

  • bud.  przyrząd w kształcie litery L ułatwiający ustawianie elementów budowli pod kątem prostym
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Budownictwo

    materiały, narzędzia i maszyny budowlane

  • We wnętrzu leżał pagórkiem nawiany śnieg, tylko w mokrych ścianach tkwiły spalone gwoździe, wisiała stalowa, nadwątlona już rdzą kątownica.

    źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1959

    Opanowano sztukę posługiwania się różnymi narzędziami ciesielskimi i stolarskimi, całkowicie lub częściowo wykonanymi z metalu. Należały do nich m.in.: siekiery i siekierki z młotkiem (asice), nożyce, świdry, ciosła, skoblice, ostrza pił różnej wielkości oraz kątownice. Kwitło bednarstwo i produkcja czerpaków, kadzi i beczek.

    źródło: NKJP: Leszek Matela: Kod Druidów i sekrety Celtów, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kątownica
    kątownice
    D. kątownicy
    kątownic
    C. kątownicy
    kątownicom
    B. kątownicę
    kątownice
    N. kątownicą
    kątownicami
    Ms. kątownicy
    kątownicach
    W. kątownico
    kątownice
  • Zob. kąt

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
W postaci: kątownice
Inne znaczenie: 'belki w kopalniach, zabezpieczające ziemię przed zapadnięciem'
Data ostatniej modyfikacji: 06.12.2015