-
1.
książk. głębokie miejsce w rzece, morzu lub innym zbiorniku wodnym -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
Jeden z kajaków nurt wody wciągnął tyłem na próg, kajakarze wylądowali metr niżej w topielisku.
źródło: NKJP: Straszny Dunajec, Dziennik Polski, 2001-05-26
Konie runęły w szaleńczym tempie w bok na młaki i topieliska. Cały zaprzęg pogrążył się w topieli wciągając sól, woźnicę i konie.
źródło: Internet: rabawyzna.pl
Najgorzej było, gdyśmy tak się zaszyli pomiędzy ławice mielizn, że w żadną stronę nie można było płynąć i należało szukać drogi, brodząc po wodzie, która w nocy miała wszędzie pozór czarnych głębin i topielisk.
źródło: Internet: books.google.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. topielisko
topieliska
D. topieliska
topielisk
C. topielisku
topieliskom
B. topielisko
topieliska
N. topieliskiem
topieliskami
Ms. topielisku
topieliskach
W. topielisko
topieliska
-
Rzeczownik z przyrostkiem -isko (< psł. *-isko / *-išče), tworzącym nazwy miejsc od topiel (zob.)