-
2.
bardzo mocno zapewnić, że dana osoba zasługuje na zaufanie lub że prawdą jest to, co zostało o niej powiedziane, przyjmując równocześnie odpowiedzialność za skutki działań tej osoby -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
Mogę za niego zaręczyć jak za siebie samą!
źródło: NKJP: Andrzej Bart: Rewers: nowela filmowa, 2009
Za Wiolettę zaręczył sędzia zawodów judo, który nieraz widział ją na macie.
źródło: NKJP: Wioletta Gnacikowska: Ochroniarka, Gazeta Wyborcza, 1995-03-24
- Te dzieci miały tutaj świetną opiekę. Za państwa P. zaręczyłabym głową. Oni żyli dla tych dzieci.
źródło: NKJP: Józef Słowik: Mieszkańcy Rabki bronią rodzinnego domu dziecka, Gazeta Krakowska, 2008-07-07
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zaręczę
zaręczymy
2 os. zaręczysz
zaręczycie
3 os. zaręczy
zaręczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zaręczyłem
+(e)m zaręczył
zaręczyłam
+(e)m zaręczyła
zaręczyłom
+(e)m zaręczyło
zaręczyliśmy
+(e)śmy zaręczyli
zaręczyłyśmy
+(e)śmy zaręczyły
2 os. zaręczyłeś
+(e)ś zaręczył
zaręczyłaś
+(e)ś zaręczyła
zaręczyłoś
+(e)ś zaręczyło
zaręczyliście
+(e)ście zaręczyli
zaręczyłyście
+(e)ście zaręczyły
3 os. zaręczył
zaręczyła
zaręczyło
zaręczyli
zaręczyły
bezosobnik: zaręczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zaręczmy
2 os. zaręcz
zaręczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zaręczyłbym
bym zaręczył
zaręczyłabym
bym zaręczyła
zaręczyłobym
bym zaręczyło
zaręczylibyśmy
byśmy zaręczyli
zaręczyłybyśmy
byśmy zaręczyły
2 os. zaręczyłbyś
byś zaręczył
zaręczyłabyś
byś zaręczyła
zaręczyłobyś
byś zaręczyło
zaręczylibyście
byście zaręczyli
zaręczyłybyście
byście zaręczyły
3 os. zaręczyłby
by zaręczył
zaręczyłaby
by zaręczyła
zaręczyłoby
by zaręczyło
zaręczyliby
by zaręczyli
zaręczyłyby
by zaręczyły
bezosobnik: zaręczono by
bezokolicznik: zaręczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaręczywszy
gerundium: zaręczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zaręczenie
zaręczenia
D. zaręczenia
zaręczeń
C. zaręczeniu
zaręczeniom
B. zaręczenie
zaręczenia
N. zaręczeniem
zaręczeniami
Ms. zaręczeniu
zaręczeniach
W. zaręczenie
zaręczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zaręczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zaręczony
zaręczony
zaręczony
zaręczone
zaręczona
D. zaręczonego
zaręczonego
zaręczonego
zaręczonego
zaręczonej
C. zaręczonemu
zaręczonemu
zaręczonemu
zaręczonemu
zaręczonej
B. zaręczonego
zaręczonego
zaręczony
zaręczone
zaręczoną
N. zaręczonym
zaręczonym
zaręczonym
zaręczonym
zaręczoną
Ms. zaręczonym
zaręczonym
zaręczonym
zaręczonym
zaręczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zaręczeni
zaręczeni
zaręczone
zaręczone
D. zaręczonych
zaręczonych
zaręczonych
zaręczonych
C. zaręczonym
zaręczonym
zaręczonym
zaręczonym
B. zaręczonych
zaręczonych
zaręczonych
zaręczone
N. zaręczonymi
zaręczonymi
zaręczonymi
zaręczonymi
Ms. zaręczonych
zaręczonych
zaręczonych
zaręczonych
odpowiednik aspektowy: zaręczać
-
+ zaręczyć + za KOGO/CO + (CZYM) -
Zob. ręka
-
+ zaręczyć + za KOGO/CO + (CZYM)