chlubić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. chwalić się czymś - dumnie wyrażać się o sobie i posiadanych rzeczach

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

chwalić się
szczycić się

	Polska chlubi się na arenie międzynarodowej bardzo wysokim, wręcz wzorcowym poziomem ochrony praw mniejszości narodowych i etnicznych [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 04.03.2004
	Jednoosobowa spółka skarbu państwa nie ma pieniędzy na przywrócenie Patrii przedwojennego blasku, choć kuracjusze chętnie się tu zatrzymują, bo działa magia nazwiska dawnego właściciela, którym Krynica chlubi się przy każdej okazji. źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Marta Eggerth czeka na Patrię, Gazeta Krakowska, 2005-05-12
	[...] sąd lustracyjny zamierza przesłuchać 3 funkcjonariuszy SB, w tym [...] radnego Warszawy [...], który chlubił się publicznie, że zwerbował każdą osobę, jaką sobie upatrzył. źródło: NKJP: (K.W., PAP): Przedwyborcze prześwietlenie, Dziennik Polski, 2005-07-02
	[...] mogliśmy zauważyć pełne poczucie bezkarności uczniów, którzy czuli się tak pewnie, że nagrywali to haniebne zdarzenie, czyniąc następnie z nagrania swoiste trofeum, którym chlubili się wśród swoich rówieśników. źródło: NKJP: Toruńska lekcja, Dziennik Polski, 2003-09-12
	Z kwiatem literatury w jidysz rozprawił się brutalnie, nie licząc się ze skutkami, jakie musiało to wywołać za granicą. Bo przecież za granicą chlubiono się, że oto w Związku Radzieckim jest taki kwitnący ośrodek, który wydaje własną literaturę, ma wspaniały teatr. źródło: NKJP: Torańska Teresa: Oni, 1985

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chlubiłem się +(e)m się chlubił	chlubiłam się +(e)m się chlubiła	chlubiłom się +(e)m się chlubiło	chlubiliśmy się +(e)śmy się chlubili	chlubiłyśmy się +(e)śmy się chlubiły
2 os.	chlubiłeś się +(e)ś się chlubił	chlubiłaś się +(e)ś się chlubiła	chlubiłoś się +(e)ś się chlubiło	chlubiliście się +(e)ście się chlubili	chlubiłyście się +(e)ście się chlubiły
3 os.	chlubił się	chlubiła się	chlubiło się	chlubili się	chlubiły się

bezosobnik: chlubiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się chlubił będę się chlubić	będę się chlubiła będę się chlubić	będę się chlubiło będę się chlubić	będziemy się chlubili będziemy się chlubić	będziemy się chlubiły będziemy się chlubić
2 os.	będziesz się chlubił będziesz się chlubić	będziesz się chlubiła będziesz się chlubić	będziesz się chlubiło będziesz się chlubić	będziecie się chlubili będziecie się chlubić	będziecie się chlubiły będziecie się chlubić
3 os.	będzie się chlubił będzie się chlubić	będzie się chlubiła będzie się chlubić	będzie się chlubiło będzie się chlubić	będą się chlubili będą się chlubić	będą się chlubiły będą się chlubić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		chlubmy się
2 os.	chlub się	chlubcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chlubiłbym się bym się chlubił	chlubiłabym się bym się chlubiła	chlubiłobym się bym się chlubiło	chlubilibyśmy się byśmy się chlubili	chlubiłybyśmy się byśmy się chlubiły
2 os.	chlubiłbyś się byś się chlubił	chlubiłabyś się byś się chlubiła	chlubiłobyś się byś się chlubiło	chlubilibyście się byście się chlubili	chlubiłybyście się byście się chlubiły
3 os.	chlubiłby się by się chlubił	chlubiłaby się by się chlubiła	chlubiłoby się by się chlubiło	chlubiliby się by się chlubili	chlubiłyby się by się chlubiły

bezosobnik: chlubiono by się

bezokolicznik: chlubić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: chlubiąc się

gerundium: chlubienie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: chlubiący się

odpowiednik aspektowy: pochlubić się

	+	chlubić się	+	CZYM + (GDZIE)
	+	chlubić się	+	że ZDANIE + (GDZIE)

st.czes. chlubiti sě