-
2.
przest. mężczyzna prowadzący rozpustne, hulaszcze życie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Ale kiedy zacznie się na Mickiewicza patrzeć z perspektywy któregokolwiek z etapów jego życia, gubi się sens ogólny. Bo co ma na przykład wspólnego moskiewski lampart z abnegatem, którego widzimy w Paryżu kilkanaście lat później?
źródło: NKJP: Paweł Goźliński: Rok wieszcza, Gazeta Wyborcza, 1998-10-16
Jej mąż, Mosze, nie wypuszcza jej z domu, bo jest za ładna, a letkiewiczów, romansowych chytrusów i lampartów w naszym mieście nie zliczysz.
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski, Charleston, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lampart
lampartowie
ndepr lamparty
depr D. lamparta
lampartów
C. lampartowi
lampartom
B. lamparta
lampartów
N. lampartem
lampartami
Ms. lamparcie
lampartach
W. lamparcie
lampartowie
ndepr lamparty
depr -
śr.-w.-niem. lëwpart, lēparte
z łac. leopardus