kibuc
-
etn. izraelskie spółdzielcze gospodarstwo rolne, oparte na dobrowolnej, zbiorowej pracy, za którą nie otrzymuje się wynagrodzenia, ale pełne utrzymanie
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje -
hiperonimy: gospodarstwo
komuna
-
- izraelski kibuc
- pracować w kibucu
-
Pierwszy kibuc został założony 1910 r. Dziś funkcjonuje ich kilkaset. Są solą państwa Izrael. W kibucach lądowali marcowi emigranci. Dla nich był to rodzaj przytuliska. Tam uczyli się izraelskiego abecadła: solidarności, współpracy, więzi. Nie czuli się osamotnieni po wygnaniu.
źródło: NKJP: Agata Pustułka: Efraim z kraju pomarańczy, Dziennik Zachodni, 2008-05-15
Przeniesiono mnie do innego kibucu. Tutaj będę kontynuował naukę języka hebrajskiego i tak jak w poprzednim kibucu będę pracować w gajach oliwnych i w sadach przy zbieraniu owoców.
źródło: NKJP: Roman Nacht: Podwójna spirala, 2005
Dzieci z izraelskich kibuców nie zawierają między sobą małżeństw, bo wychowywały się razem i traktują się jak rodzeństwo.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
Kibuce jednak mają szansę odrodzenia się w innym kształcie, ponieważ oparte są na dobrowolności, współczuciu i swego rodzaju poczuciu humoru. Możliwe, że przyszłe eksperymenty z socjalizmem będą zbliżone do formy kibucu.
źródło: NKJP: Z Amosem Ozem, pisarzem izraelskim, rozmawia Stanisław Bereś, Gazeta Wyborcza, 1997-03-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kibuc
kibuce
D. kibuca
kibucu
kibuców
C. kibucowi
kibucom
B. kibuc
kibuce
N. kibucem
kibucami
Ms. kibucu
kibucach
W. kibucu
kibuce
-
hebr. qibbūṣ 'zbiór, zgromadzenie'