band
-
muz. pot. zespół muzyczny wykonujący muzykę rozrywkową lub jazzową
-
[bent]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- jazzowy, rockowy band
- koncert bandu
- band wystąpił, zagrał
-
Tak wprowadzał dzieciaki w świat rytmu trębacz jazzowy Wynton Marsalis. Potem pokazywał z klasyczną orkiestrą i jazzowym bandem rytmiczne cuda.
źródło: NKJP: Wojciech Staszewski: Puls dnia codziennego, Gazeta Wyborcza, 1996-09-09
Mimo że przez te lata pojawiło się w składzie zespołu wielu znakomitych muzyków, to Harlem pozostał tym samym, niepowtarzalnym i oryginalnym bandem rockowym.
źródło: NKJP: K. Zalewski: Ludzie Harlemu, Tygodnik Ciechanowski, 2004-08-09
Slipknot jest dziś jednym z najważniejszych i najbardziej szanowanych metalowych bandów na naszej planecie.
źródło: NKJP: Marek Świrkowicz: Łomot spod maski - Warszawa, Polska The Times, 2009-06-05
Ubłagałem ojca, żeby kupił mi saksofon tenorowy, i spróbowałem szczęścia z kilkoma miejscowymi studenckimi bandami swingowymi.
źródło: NKJP: Josef Szkvorecky: Dichtung und Wahrheit. Żywot własny, Gazeta Wyborcza, 1999-04-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. band
bandy
D. bandu
bandów
C. bandowi
bandom
B. band
bandy
N. bandem
bandami
Ms. bandzie
bandach
W. bandzie
bandy
-
ang.