kicia
-
pot. ekspresywnie o kocie
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane -
Tylko kicia szalała po mieszkaniu jak wściekła, sierść jej zaczęła wychodzić i unosiła się kępami po mieszkaniu [...].
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
Pod koniec lat 70. moja siostra przyniosła do domu śliczną koteczkę. Sprawa była uzgodniona z rodzicami i wszyscy oczekiwali kici. Dziś wiem, że była czarną szylkretką, wtedy mówiłam, że jest czarna z rudymi i kremowymi przebłyskami. Nazwałam ją Mika.
źródło: NKJP: Agnieszka Łodzińska: Fundacja FELIS, 2006-05
– Nie dałam ci jeść? Biedna kicia – Ewa rzuciła się do zapasu puszek. – Niedobra ze mnie pani.
źródło: NKJP: Joanna Szymczyk: Ewa i złoty kot, 2004
Nieszczęśliwa koteczka żyła na jednym z osiedli między trzema blokami. Jej okrutny właściciel wyrzucił kotkę. Od jakiegoś czasu spała więc na siedząco pod samochodami i bardzo się rozchorowała. Od dwóch tygodni usiłowaliśmy kicię złapać, ale była zbyt czujna.
źródło: NKJP: Przygarnij zwierzaka, Dziennik Polski, 2008-04-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kicia
kicie
D. kici
kici
neut kić
char C. kici
kiciom
B. kicię
kicie
N. kicią
kiciami
Ms. kici
kiciach
W. kiciu
kicie
-
Od: zawołania na kota - kici kici . Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.