lepszy - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. taki, o którym mówiący sądzi, że negatywna ocena wyrażona następującym rzeczownikiem odnosi się do niego w wyjątkowym stopniu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

	Owszem, parę osób łaskawie nam doniosło, że jest taki jeden obywatel, co to po nocach gdzieś jeździ i wraca późno, ma pieniądze, dobry samochód, więc cholera go wie, pewnie jakiś lepszy cwaniak. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006
	Wiewiór jest lepszy kombinator. Jak ktoś we wsi ma kłopot, to zaraz wali do Wiewióra. Chudy staruszek dotrzymuje mi towarzystwa: - Pani za interesem? Wiewiór to dobry sąsiad. On wszystkim zahandluje źródło: NKJP: Aneta Lis, Gazeta Wyborcza, 1994-11-28
	Na tej prostej wieczorkiem, jak pusto, to do stu czterdziestu się kiedyś udało. Andrzej, łysa pała, kiedyś się chwalił, że można i sto sześćdziesiąt, siedemdziesiąt, ale mu nie wierzę. W ogóle to lepszy ściemniacz źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Nic, 2005
	- Kolega weźmie swoje papiery i koledze dziękujemy. - Co dziękujemy, co dziękujemy! Coś, widzę, że tutaj jest lepsze krętactwo na tej uczelni. Co, przyjmujemy sobie po znajomości?! - Pan wyjdzie stąd, dobra? - Dobra, ja wyjdę, kiedy będę chciał. - Bo zaraz wezwę milicję! źródło: NKJP: Orkiestra Klubu Pomocnych Serc, czyli Monolog wodospad Jurka Owsiaka, 1999

część mowy: przymiotnik

Stopień wyższy

Rz	+	lepszy	+
szyk: tylko prepozycja

psł. *lěpjьši

Forma prasłowiańska stanowi stopień wyższy od przymiotnika *lěpъ 'odpowiedni, stosowny; ładny, piękny'