-
2.
oddziaływanie cech kogoś lub czegoś polegające na wywoływaniu w innych uczucia przyjemności i zachwytu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: magia
-
- magnetyczny, zniewalający; kobiecy, własny czar; czar osobisty
- czar muzyki, poezji, operetki; młodości, śmierci; wspomnień
- czar uwodzi, działa
- (nie) oprzeć się, poddać/poddawać się; ulec/ulegać czarowi
- roztoczyć/roztaczać czar
-
I jakże tu nie ulec czarowi kwiecistej stolicy Malgaszów? Nie zachwycać się na równi z legionem innych wielbicieli, którzy tędy przejeżdżali?
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1974
Tu Włosi kokietowali czapkami z pomponami zwisającymi nad okiem, tam Peruwianki w złocie i czerni roztaczały swoje czary.
źródło: NKJP: Maria Nowak: Przy stukocie sabotów, Gazeta Poznańska, 2001-12-17
Artystka zniewoliła gdańską publiczność swoim wspaniałym głosem i niepowtarzalnym osobistym czarem.
źródło: NKJP: Tomasz Rozwadowski: Cassandra kosmiczna, Dziennik Bałtycki, 2011-01-31
Melodia przypominała świat dziś już nierzeczywisty, jakby przepadł na zawsze i wszelki zapach po nim rozpłynął się w powietrzu. Pewnie został tylko ten sam Niemen i grodzieńskie kasztany, ale czar tamtych czasów zniknął bez śladu.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czar
czary
D. czaru
czarów
C. czarowi
czarom
B. czar
czary
N. czarem
czarami
Ms. czarze
czarach
W. czarze
czary
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ czar + (KOGO/CZEGO)+ czar + (CZYJ) -
psł. *čarъ 'czarowanie, gusła'