zmłócić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. żart. zjeść coś szybko i z apetytem

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z jedzeniem

Nawet nie spostrzegła, kiedy pod koniak zmłóciła pół pudła ptasiego mleczka.

źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmłóciłem +(e)m zmłócił	zmłóciłam +(e)m zmłóciła	zmłóciłom +(e)m zmłóciło	zmłóciliśmy +(e)śmy zmłócili	zmłóciłyśmy +(e)śmy zmłóciły
2 os.	zmłóciłeś +(e)ś zmłócił	zmłóciłaś +(e)ś zmłóciła	zmłóciłoś +(e)ś zmłóciło	zmłóciliście +(e)ście zmłócili	zmłóciłyście +(e)ście zmłóciły
3 os.	zmłócił	zmłóciła	zmłóciło	zmłócili	zmłóciły

bezosobnik: zmłócono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmłóćmy
2 os.	zmłóć	zmłóćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmłóciłbym bym zmłócił	zmłóciłabym bym zmłóciła	zmłóciłobym bym zmłóciło	zmłócilibyśmy byśmy zmłócili	zmłóciłybyśmy byśmy zmłóciły
2 os.	zmłóciłbyś byś zmłócił	zmłóciłabyś byś zmłóciła	zmłóciłobyś byś zmłóciło	zmłócilibyście byście zmłócili	zmłóciłybyście byście zmłóciły
3 os.	zmłóciłby by zmłócił	zmłóciłaby by zmłóciła	zmłóciłoby by zmłóciło	zmłóciliby by zmłócili	zmłóciłyby by zmłóciły

bezosobnik: zmłócono by

bezokolicznik: zmłócić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmłóciwszy

gerundium: zmłócenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zmłócony

odpowiednik aspektowy: młócić

+

zmłócić

+

CO