jąkała
-
pot. osoba, która się jąka
-
Słowo uznawane za nieuprzejme.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
Przecież nie jest ani garbata, ani jąkała czy jakiś tam gruby potwór.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
Urządzenie pozwala na przykład na wycinanie z nagranego materiału dźwięków trwających zaledwie jedną setną sekundy. W ten sposób z największego jąkały i językowego nieudacznika uczynić można - jeśli taka jest potrzeba - mistrza oracji.
źródło: NKJP: Ewa Nowakowska: Radio trzeciej drogi, Polityka, 1995
Usiłowałem kiedyś załatwić specjalną zniżkę telefoniczną dla jąkałów, którzy są w stosunku do innych obywateli poszkodowani, jako że na przekazanie takiej samej informacji muszą zużyć więcej czasu od niejąkających się. Oczywiście składając tę reklamację jąkałem się niemiłosiernie, niech mi wybaczą jąkały, bo wszak w słusznej się jąkałem sprawie.
źródło: NKJP: Janusz Weiss: Zamówiłem siodło na strusia, Gazeta Wyborcza, 1996-07-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż, m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. jąkała
jąkały
rzadziej jąkałowie
ndepr jąkały
depr D. jąkały
jąkałów
jąkał
C. jąkale
jąkałom
B. jąkałę
jąkałów
jąkały
N. jąkałą
jąkałami
Ms. jąkale
jąkałach
W. jąkało
jąkały
rzadziej jąkałowie
ndepr jąkały
depr -
Zob. jąkać