mąciciel
-
książk. osoba zakłócająca normalny lub dobry stan czegoś, aby osiągnąć cel potępiany przez mówiącego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: mąciwoda
hiperonimy: wichrzyciel
-
Ten Pawlusz czy jak mu tam, twój rzymski przyjaciel mąciciel, już cię w coś wplątuje...
źródło: NKJP: Dariusz Żukowski: Miłość morderców, 2009
Wspomniana trójca rządząca schowała sztandary polityczne, ma mniej podpowiadaczy, ujarzmiła mącicieli w radzie miasta. Ma też wizję.
źródło: NKJP: Jerzy Wideł: Pracują zamiast politykować, Gazeta Krakowska, 2007-09-01
Oni też Ruskich nie lubili, ale uważali, że nic na nich nie poradzą, więc Polska musi być, jaka jest, i opozycyjnych mącicieli należy dla dobra Polski unieszkodliwić.
źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Szpieg ze styropianu, Gazeta Wyborcza, 1994-09-17
[...] mącą po to, by wiele przekrętów i nieprawidłowości, skrupulatnie ukrywanych przez nie zawsze uczciwych urzędników, ujrzało światło dzienne. Ich jednak za mącicieli uważają ci, którzy właśnie mają nieczyste sumienia.
źródło: NKJP: Paweł Wodniak: Wesela nie będzie, Gazeta Krakowska, 2006-01-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mąciciel
mąciciele
ndepr mąciciele
depr D. mąciciela
mącicieli
C. mącicielowi
mącicielom
B. mąciciela
mącicieli
N. mącicielem
mącicielami
Ms. mącicielu
mącicielach
W. mącicielu
mąciciele
ndepr mąciciele
depr -
Zob. mącić