-
1.
roln. dawne urządzenie wykorzystujące siłę chodzących w koło koni, wołów lub innych zwierząt pociągowych do poruszania obrotowych części niektórych maszyn rolniczych
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
synonimy: maneż
-
- koń w kieracie
- chodzić w kieracie
-
Praca konia w kieracie uruchamiała młockarnię. Chłop prowadził konia w kieracie, a baba młóciła - tak dawniej bywało!
źródło: NKJP: (ASz): Z borówką w tle, Gazeta Krakowska, 2003-08-05
Duże zainteresowanie wzbudziła młocka zboża przy pomocy kieratu, zaprzęgniętego w konia. Pokaz przygotowali pracownicy muzeum. Od kilku lat skansen ma w swoich zbiorach stary kierat jednoskrzydłowy.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Korowód, wieńce i moskole, Tygodnik Podhalański, nr 35, 1999
O zainteresowaniu margrabiego świadczyć może przekazanie w 1542 do dyspozycji gwarków 100 koni używanych w kieratach do czerpania wody oraz udzielanie w 1564 pomocy przy budowie sztolni odwadniającej im. św. Jakuba.
źródło: NKJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997
Obracają się kieraty, zaprzężone w siwe, krętorogie bawolice wodne. Bawolice ryczą, kieraty i pompy skrzypią, fellachowie nawołują się, kozy beczą.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1961
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kierat
kieraty
D. kieratu
kieratów
C. kieratowi
kieratom
B. kierat
kieraty
N. kieratem
kieratami
Ms. kieracie
kieratach
W. kieracie
kieraty
-
niem. Kehrrad 'obracane koło; przyrząd używany np. w górnictwie'