-
1.a
czynności polegające na wypowiadaniu specjalnych słów i wykonywaniu specjalnych działań, których celem jest wykorzystanie sił nadprzyrodzonych, by osiągnąć to, co wydaje się niemożliwe do zrobienia w świecie rzeczywistym -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: czarodziejstwo
czarownictwo
magia
-
- miłosne; potężne; dobre, złe czary
- czary i gusła, czary i zaklęcia; czary i herezja; magia i czary, wróżby i czary; duchy i czary
- nauczyć się czarów
- czynić, odprawić/odprawiać, uprawiać czary
- parać się, zajmować się czarami
- wierzyć w czary
-
Inny przekaz mówi, że jeden z browarów w mieście był ponoć prowadzony przez wdowę po browarniku, która z sąsiadkami odprawiała czary. Nocami, pod postacią wielkich czarnych kotów, zabierały nad Wierzycę kocioł warzelny.
źródło: NKJP: (M.J.): Tajemnice i ciekawostki Kociewia, Dziennik Kociewski, 1999-07-30
Uczy inne wróżki czarów pomagających w życiu i są to czary dobre. Ale uczy również czarów złych: jak komuś zaszkodzić, jak kogoś skrzywdzić.
źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
- Czy nie jest pan zbyt młody jak na Mistrza magii? Od ilu lat zajmuje się pan czarami?
- Od osiemnastu - odpowiedział.źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód, 2003
[...] zebrała zioła najskuteczniejsze w czarach. Wygotowała w kotle miksturę wielkiej mocy.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 1997
[...] do hipnozy podchodzono bardzo nieufnie i traktowano ją niemal jako metodę bliską czarom i szarlatanerii.
źródło: NKJP: Jeremi Kostecki: Zeznania w hipnozie, Detektyw, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czary
D. czarów
C. czarom
B. czary
N. czarami
Ms. czarach
W. czary
-
Zob. czar