-
2.
książk. coś, co przynosi ulgę w smutku lub zmartwieniu i dodaje otuchy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: pocieszacz
-
Nie tęskniła ani za jego zapachem, ani za rannym turkotem dorożek na ulicy, za własną łazienką, tyleż przyjemniejszą od zimnej kąpieli przy studni na podwórzu, ani nawet za pianinem, pocieszycielem jej samotnych wieczorów, mimo że teraz za jedyną rozrywkę miała znalezioną na leśnej polanie sarenkę.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
Obudziłem się z głową ciężką i zły. A to na skutek snu, który jak nieproszony pocieszyciel wywalał na wierzch wszystko, o czym od kilkudziesięciu godzin prawie że nie myślałem.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
Stałem się innym człowiekiem. Tylko gwiazdy zostały jak wczoraj. Były jedynym moim pocieszycielem [...].
źródło: NKJP: Ewa Kozakiewicz: Tylko gwiazdy zostały jak wczoraj..., Gazeta Krakowska, 2005-06-10
[...] Dla osób samotnych zwierzę to jedyny pocieszyciel i ktoś, do kogo można otworzyć usta.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pocieszyciel
pocieszyciele
D. pocieszyciela
pocieszycieli
C. pocieszycielowi
pocieszycielom
B. pocieszyciela
pocieszyciele
N. pocieszycielem
pocieszycielami
Ms. pocieszycielu
pocieszycielach
W. pocieszycielu
pocieszyciele
-
+ pocieszyciel + (CZYJ) -