magnificencja

  • osoba nosząca tytuł honorowy rektora uczelni, oznaczający jej wyjątkową godność
  • Używane zwykle z zaimkiem i ze względów grzecznościowych, podobnie jak zaimek, pisane wielką literą, np. Jego Magnificencja, Jej Magnificencja i zapisywane w skrócie JM.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    studia

  • Jego Magnificencja [...] życzył studentom wytrwałości i sukcesów oraz zalecał rozwagę w „świecie nowych doświadczeń”.

    źródło: NKJP: Rok otwarty, Nowiny Raciborskie , 2003-10-15

    Podobno [...] jest już gotowa potencjalna obsada naukowo-dydaktyczna i administracyjna przyszłej uczelni z Jej Magnificencją Panią Rektor i dziekanami poszczególnych wydziałów!

    źródło: NKJP: Andrzej Winogradzki: Kiedy uczelnia?, Gazeta Krakowska, 2002-12-14

    Protektorat nad Balem Seledynowym objął Jego Magnificencja Rektor Akademii Ekonomicznej w Poznaniu [...].

    źródło: NKJP: Magdalena Cieślik: Miejskie sprawy, Gazeta Poznańska, 2002-02-05

    Pamiętając o tej znakomitej rocznicy, pozwoliłem sobie zaprosić do Izby Poselskiej w dniu dzisiejszym Ich Magnificencje panów rektorów wszystkich naszych uniwersytetów [...].

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 14.10.1993

    To magnificencja rektor Uniwersytetu Śląskiego [...] wymienił moje nazwisko.

    źródło: NKJP: Krystyna Bochenek: Uniwersytet wolny i radosny, Dziennik Zachodni, 2007-10-05

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2, ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. magnificencja
    magnificencje
    D. magnificencji
    magnificencji
    neut
    magnificencyj
    char
    C. magnificencji
    magnificencjom
    B. magnificencję
    magnificencje
    N. magnificencją
    magnificencjami
    Ms. magnificencji
    magnificencjach
    W. magnificencjo
    magnificencje

    Inne uwagi

    W odniesieniu do mężczyzny używany w rodzaju m1, np. Jego Magnificencja przyjechał. W odniesieniu do kobiety używany w rodzaju ż, np. Jej Magnificencja przyjechała

  • bez ograniczeń + magnificencja +
    (CZYJA) + KTO
  • łac. magnificentia 'wspaniałość, hojność, chwała; wysokość, wielmożność (tytuł wyższych urzędników w czasach cesarstwa)'

CHRONOLOGIZACJA:
1551, SPXVI
Inne znaczenie: 'wspaniałość, okazałość'.
Data ostatniej modyfikacji: 04.07.2018