-
1.
czyn lub postępowanie niezgodne z zasadami określonej religii -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- niepopełniony, popełniony grzech; grzech ciężki, lekki; wołający o pomstę do nieba; moje, nasze, własne, swoje grzechy; grzechy ludzkie, osobiste, seksualne; odpuszczone
- grzech cudzołóstwa, kłamstwa, nieczystości, nieposłuszeństwa, pijaństwa, pychy, zabójstwa; Adama, człowieka, Kościoła; grzechy ludzi, ludzkości, pierwszych rodziców, świata; ojców, rodziców
- grzech przeciw Bogu, przeciw drugiemu, szóstemu, pierwszemu... przykazaniu, przeciw Duchowi Świętemu, przeciw miłości, przeciw naturze
- grzech i kara, grzech i nawrócenie, grzech i odkupienie, grzech i poczucie winy, grzech i pokuta, grzech i wina, grzech i zepsucie, grzech i śmierć; grzechy i nieprawości, grzechy i przewinienia, grzechy i występki, grzechy i zaniedbania, grzechy i zbrodnie; cnota i grzech, świętość i grzech; brud i grzech, pokusa i grzech, zło i grzech; przestępstwa i grzechy, słabości i grzechy
- poczucie, pojęcie grzechu
- okazja, powód, sposobność; skłonność do grzechu; wolność od grzechu; rachunek sumienia z grzechów
- kara (Boża), odpłata, zapłata; odpowiedzialność; ofiara, pokuta, skrucha, żal; przebaczenie, przebłaganie; zadośćuczynienie za grzechy
- zwycięstwo nad grzechem; lęk, strach; obrona przed grzechem; walka z grzechem
- nauka, rozważanie o grzechu; zatwardziałość; życie w grzechu
- wolny od grzechu; najgorszy z grzechów
- grzech niszczy miłość, osobowość człowieka, plan Boga..., obciąża sumienie, wszedł w świat; panowanie grzechu
- nienawidzić, nie znać, uniknąć/unikać grzechu
- mieć; popełnić / popełniać; potępiać; uznać; widzieć grzech; gładzić, odkupić, zgładzić, zmazać; przebaczać, wybaczać; odpuścić / odpuszczać; wyliczać, wyznać grzechy;
- doświadczenie grzechu; odpuszczenie / odpuszczanie; poznanie / poznawanie; wyznanie grzechów
- antysemityzm, kłamstwo, samobójstwo... jest grzechem;
- naznaczony; obciążony, skażony grzechem
- być bez grzechu; doprowadzić kogoś, prowokować kogoś do grzechu; coś prowadzi do grzechu; przyznać się do grzechu; uwolnić kogoś od grzechu; obmyć (się), oczyścić / oczyszczać (się), spowiadać, wyspowiadać się z grzechów
- skażony, zagrożony, zraniony przez grzech
- cierpieć, pokutować, odpokutować; karać, ukarać kogoś; odpowiadać; przepraszać, żałować za grzechy; uznać / uznawać coś za grzech
- walczyć z grzechem;
- zerwanie z grzechem
- mówić, myśleć o grzechu
-
Grzech jest zawsze krzywdą wyrządzaną sobie czy drugiemu i tę krzywdę muszę nieść, bo ona wynika z logiki grzechu. Doświadczenie grzechu zatem łączy się nierozerwalnie z jego skutkami w naszym życiu. W sensie społecznym grzechu doświadczamy jako skutków grzesznych decyzji innych.
źródło: NKJP: NKJP: Paweł Kosiński SJ: Obudzić serce, 2000
Przy ocenie moralnej grzechów seksualnych ważną rzeczą jest także uwzględnienie hierarchii przykazań. Przeakcentowana koncentracja na grzechach szóstego przykazania, powoduje groźne dla życia duchowego zaślepienie na grzechy pierwszych pięciu przykazań.
źródło: NKJP: Józef Augustyn SJ: Integracja seksualna: Przewodnik w poznawaniu i kształtowaniu własnej seksualności, 1993
Chrystus przy tym, jak to Kościół zawsze utrzymywał i utrzymuje, mękę swoją i śmierć podjął dobrowolnie pod wpływem bezmiernej miłości, za grzechy wszystkich ludzi, aby wszyscy dostąpili zbawienia.
źródło: NKJP: Męka nad „Pasją” Gibsona, Dziennik Polski - Magazyn, 2004-03-19
Z chrześcijańskiego punktu widzenia wróżbiarstwo, [...]jest grzechem przeciwko pierwszemu przykazaniu (bałwochwalstwo, idolatria).
źródło: NKJP: Wojciech Staszewski; Mariusz Jakimowicz, Gdańsk; Wojciech Staszewski, Podręcznik nie rekomendowany, Gazeta Wyborcza, 1999-03-05
Również zapłatą za moją pracę jest miłość innych, pochwały, na które oczekuję. Tutaj mogę dostrzec, że moje serce nie jest wolne, że także w tej dziedzinie zakradł się grzech, że szukam życia poza Bogiem.
źródło: NKJP: Henryk Dziadosz SJ: Doświadczyć Boga: życie chrześcijańskie w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. grzech
grzechy
D. grzechu
grzechów
C. grzechowi
grzechom
B. grzech
grzechy
N. grzechem
grzechami
Ms. grzechu
grzechach
W. grzechu
grzechy
-
+ grzech + (CZEGO)+ grzech + (przeciw KOMU / CZEMU)+ grzech + (że ZDANIE) -
psł. *grěchъ 'błąd, pomyłka, uchybienie'