pozer

  • pejorat.  osoba udająca kogoś innego, niż jest w rzeczywistości, po to, aby inni postrzegali ją w określony sposób
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Był klasycznym pozerem. Używał drogiej wody kolońskiej i ubierał się wyłącznie w markowych sklepach, nie włożyłby niczego bez odpowiedniej metki.

    źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008

    - Twarz ma ładną, ale oczy jakieś takie dziwne, fałszywe - pani Kazia mówi o Zbyszku niechętnie. - Próbował udawać cwaniaka. Taki pozer, lubi fantazjować.

    źródło: NKJP: Piotr Derlukiewicz: Bez Oli, Gazeta Wyborcza, 1993-02-19

    Mężczyzna, który jest pozerem, ściemniaczem i lowelasem w żałosnym stylu, jest nie tylko facetem, jakich wielu, ale i takim, którego najczęściej umiemy rozpoznać na kilometr.

    źródło: NKJP: Malwina Gartner: Prawdziwy Mężczyzna, 2008

    Był bardzo zdolnym dziennikarzem, który w dodatku potrafił znakomicie się kreować [...] Był także pozerem w każdym calu, ale prawdziwy pozer musi mieć co sprzedawać. Tyrmand miał.

    źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 1992

    Odbyli też triumfalną trasę koncertową po Polsce. Choć niektórzy uważają ich za pozerów, którzy umiejętnie wykreowali się na niegrzecznych chłopców, to tak czadowych koncertów nie gra chyba nikt w kraju!

    źródło: NKJP: Piotr Polowy: Łódzki rok w rocku, Express Ilustrowany, 2003-12-31

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pozer
    pozerzy
    ndepr
    pozery
    depr
    D. pozera
    pozerów
    C. pozerowi
    pozerom
    B. pozera
    pozerów
    N. pozerem
    pozerami
    Ms. pozerze
    pozerach
    W. pozerze
    pozerzy
    ndepr
    pozery
    depr
  • fr. poseur

CHRONOLOGIZACJA:
1908, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 17.10.2019