błąd - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

coś, co jest niezgodne z obowiązującymi regułami w jakiejś dziedzinie nauki lub sztuki

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

synonimy:

pomyłka

dopuszczalny, drobny; elementarny, istotny, ewidentny, podstawowy, poważny, rażący; szkolny, typowy błąd; błąd gramatyczny, interpunkcyjny, językowy, literowy, ortograficzny, stylistyczny; lekarski, ludzki, poznawczy, psychologiczny, wychowawczy; drukarski, formalny, konstrukcyjny, metodologiczny, legislacyjny, logiczny, pomiarowy, prawny, proceduralny, rachunkowy, taktyczny, techniczny, strategiczny, systemowy, statystyczny, żywieniowy
błąd maszyny, systemu; pomiaru; wymowy
błąd w dyktandzie, w obliczeniach
pełen, pełny błędów
błąd tkwi gdzieś
szukać błędu
popełnić, zrobić; dostrzec, odkryć, wychwycić, zauważyć, znaleźć; poprawić, skorygować, usunąć, wyeliminować błąd; wytykać błędy
liczyć bez błędu

	- Dwie nocki mi pan wisi. Za darmo nie będę tu siedział. Zresztą w grafiku był błąd - przerwał spokojnie Zygmunt. źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
	Przy przenoszeniu danych z programu do programu komputer podwoił niewielką część rozmów. Jednak inny program sprawdzający miesięczny zestaw rozmów wychwycił błąd. źródło: NKJP: Komputer mnożył rozmowy, Dziennik Polski, 2001-02-20
	Nie tak dawno przyszedł do mnie po wywiad młody dziennikarz z pewnego pisma kulturalnego i kiedy dał mi tekst do autoryzacji, okazało się, że w co drugim słowie jest błąd ortograficzny. źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998
	Wiele ważnych ustaw, w tym także okołobudżetowe, trafia pod obrady Sejmu w ostatniej chwili, marnie przygotowanych, z błędami legislacyjnymi. źródło: NKJP: Paweł Tarnowski: Paragraf 222, Polityka, 2000-10-07
	Błąd ekwiwokacji jest to błąd, który polega na tym, iż pewna osoba w jednym i tym samym rozumowaniu kilkakrotnie używa pewnego słowa wieloznacznego w różnych znaczeniach, sądząc błędnie, iż używa tego słowa jednoznacznie (jak tego wymaga poprawność tego rozumowania). źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1995

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

psł. *blǫdъ