-
2.
pot. sterczący fragment uszkodzonego lub zniszczonego obiektu -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- betonowy, metalowy; czarny; spalony, suchy, wypalony kikut
- kikut komina, ściany, wieży; drzewa
-
W miejscu, gdzie jeszcze na początku stycznia sterczały resztki okopconych murów i kikut komina, stoją już mury parteru przyszłego domu.
źródło: NKJP: Iga Michalec: Wrócić na swoje, Dziennik Polski, 2005-03-25
Obok, jak niemy świadek pochyla się nad zgliszczami osmolony kikut drzewa... Kilka tygodni temu, w sobotni poranek biegała wokół trójka dzieci, a matka krzątała się gdzieś w obejściu. Wystarczyło trzy godziny, by stracili wszystko, czego się dorobili.
źródło: NKJP: Józef Figura: Z dala od cywilizacji, Tygodnik Podhalański, nr 22, 1999
O miejscu tragedii, która rozegrała się lipcowego poranka, mieszkańcy wsi nigdy nie zapomnieli. Przez wiele lat po wojnie zwęglone, czarne kikuty zabudowań Mendalów, kontrastujące z zielenią tutejszego lasu, przypominały o wydarzeniach z 1943 roku.
źródło: NKJP: (MIR): Śmierć za pomoc, Gazeta Krakowska, 2005-07-09
Po Pałacu Saskim zostały kikuty konstrukcji i kominy...
źródło: NKJP: (dag): Pałac Saski płonął jak pochodnia, Dziennik Łódzki, 2003-01-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kikut
kikuty
D. kikuta
kikutów
C. kikutowi
kikutom
B. kikut
kikuty
N. kikutem
kikutami
Ms. kikucie
kikutach
W. kikucie
kikuty
-
+ kikut + CZEGO -
psł. *kykutъ